با افزایش سن ، شکل بدن تغییر می کند: پشت خمیده می شود ، شکم به طرف جلو برجسته می شود و گودی کمر بیشتر میشود. اگر در انجام اعمال روزانه دقت نکنید، این تغییرات می تواند موجب کمردرد شود. انجام صحیح برخی از اعمال روزانه، به شرح زیر است:

خوابیدن:
1- برای خوابیدن از بالش کوتاه و تشک سفت استفاده کنید به طوریکه تشک در ناحیه کمر فرو نرود. می توان از دو یا چند لایه پتو به جای تشک استفاده نمود.

2- خوابیدن به شکل طاقباز یا به پهلو برای کمر بهتر است. در حالت طاقباز می توان برای راحتی بیشتر بالش کوتاهی زیر زانوها قرار داد. در حالت خوابیدن به پهلو نیز پای بالایی را به داخل شکم جمع کنید. حتی الامکان روی شکم نخوابید.

3- برای بلند شدن از رختخواب ، ابتدا به پهلو بچرخید. سپس با سفت نمودن عضلات شکم و با کمک دستها بنشینید و بعد بایستید. برای دراز کشیدن نیز همین مراحل را برعکس انجام دهید.

نشستن:
1- در صورت وجود کمر درد یا زانو درد ، بهتر است روی زمین ننشینید و روی صندلی بنشینید.

2- به مدت طولانی یکجا ننشینید. هر بیست دقیقه یکبار بلند شوید و حداقل یک دقیقه راه بروید.

3- صاف بنشینید و به جایی تکیه کنید. برای راحتی بیشتر یک بالش کوچک پشت کمر قرار دهید.

ویژگی های یک صندلی مناسب:
1- پشتی صندلی باید از نظر بلندی ، پهنا و فرورفتگی مناسب باشد طوری که تنه را تا حد شانه ها بگیرد.

2- ارتفاع صندلی باید در حدی باشد که هنگام نشستن، زانوها در زاویه 90 درجه قرار بگیرند و کف پاها به راحتی روی زمین باشند.

3- بهتر است صندلی دسته داشته باشد. پهنای دسته صندلی باید حداقل پنج سانتی متر باشد تا آرنج و ساعد به راحتی روی آن قرار بگیرند. ارتفاع دسته صندلی باید متناسب با طول بازو باشد به طوریکه پس از قرار دادن ساعد بر روی دسته صندلی، شانه ها بالاتر یا پائین تر از حد طبیعی خود قرار نگیرند.

4- بهتر است پشتی صندلی کمی به عقب شیب داشته باشد و بخش عقبی نشیمنگاه صندلی کمی فرو رفته باشد.

ایستادن:
1- همیشه صاف بایستید ، عضلات شکم را منقبض کنید ( به نحوی که شکم  داخل رفته و گودی کمر کاهش یابد ) ، شانه ها را نیز صاف و همسطح نگهدارید.

2- از بی حرکت ایستادن به مدت طولانی خودداری کنید ولی اگر برای انجام کارهایی مثل اطو کشیدن یا شستن ظورف مجبور به ایستادن در یک جا هستید ، چهارپایه ای به بلندی سی سانتیمتر در زیر یک پا قرار دهید و هر ده دقیقه ، جای پاها را عوض کنید. اگر چهارپایه در دسترس نیست ، پاها را جابه جا کنید یا به نوبت هر چند لحظه روی یک پا بایستید.